Meisjes in Kenia Verkocht voor Huwelijk om Hongersnood door Droogte te Voorkomen

Meisjes in Kenia Verkocht voor Huwelijk om Hongersnood door Droogte te Voorkomen

Kenya: Droogte Dwingt Meisjes tot Huwelijk om Honger te Voorkomen

In de noordelijke regio Marsabit in Kenia, waar de gevolgen van klimaatverandering steeds verwoestender worden, worden meisjes verkocht in het huwelijk om de honger door de aanhoudende droogte te verzachten. Voor veel vrouwen en meisjes betekent dit een leven vol kindhuwelijken en seksueel geweld.

Als de zon zijn hoogste punt nadert, verlaat Dukano Kelle de uitgestorven nederzetting Kambinye, met een donkey die ze met een tak vooruitjaagt. Ondanks de verzengende hitte en het gebrek aan voedsel sinds de vorige ochtend, heeft de 34-jarige moeder van vijf geen andere keus dan enkele uren te lopen naar de dichtstbijzijnde waterput, een reis die waarschijnlijk in teleurstelling zal eindigen door de kritische waterniveaus.

Sinds ze op 15-jarige leeftijd door haar familie is uitgehuwelijkt, is dit ontmoedigende ritueel een wekelijkse klus voor Dukano. Haar inspanningen zijn een afspiegeling van de strijd van duizenden vrouwen die leven in nomadische schuilplaatsen tussen de zwarte vulkanische rotsen van de droge vlaktes in Noord-Kenia.

Hulporganisaties wijzen erop dat klimaatverandering niet alleen de droogtes verergert en frequenter maakt, maar ook ongelijkheid op insidieuze wijze verdiept. De gevolgen van de steeds ernstiger wordende droogte op mensenlevens zijn vaak niet te overzien.

Een van de verontrustende ontwikkelingen is de stijging van het aantal kindhuwelijken, vooral in gemeenschappen waar het al negen maanden niet heeft geregend. Het vee waarop mensen in deze gebieden afhankelijk zijn, sterft door honger en uitdroging. Dit dwingt wanhopige gezinnen om hun dochters aan te bieden voor een huwelijk in ruil voor een kameel en enkele geiten, wat hen enkele maanden van voedsel kan opleveren.

LEZEN  Studie toont aan dat droogtes en hittegolven de CO₂-opnamecapaciteit van planten verminderen

Na een lange reis arriveert Dukano eindelijk bij de waterput die zo cruciaal is voor de lokale gemeenschap. Terwijl ze wacht, komen andere vrouwen in de schaduw van een acaciaboom samen. De mannen zijn afwezig; zij zijn in het dorp gebleven, ver weg van de zwaarste taken.

Een uur later is het eindelijk Dukano’s beurt om water te halen. Geduldig haalt ze met een touw de gele jerrycans omhoog, waarbij ze elke druppel water redt. Zodra de jerrycans vol zijn, worden ze weer op de donkey gebonden voor de lange terugreis naar huis.

Dukano deelt haar zorgen: “De laatste droogte heeft al onze dieren gedood,” zegt ze. “Mijn jongste zoon werd ook erg ziek van ondervoeding. Het maakte ons veel armer, en nu zitten we weer in zo’n situatie die zelfs nog erger lijkt te worden.”

Naast de stijgende kindhuwelijken, gelooft de lokale organisatie IREMO dat klimaatverandering heeft bijgedragen aan de toename van meldingen van verkrachting en seksueel geweld. Vrouwen hebben steeds minder veilige plekken en worden kwetsbaarder.

Wato Gato, nu in haar vroege 20, herinnert zich hoe ze op 15-jarige leeftijd alleen werd gelaten om voor de dieren te zorgen. “Ik was gedwongen om de dieren ver weg te brengen omdat de droogte zo erg was. Er was een man die zijn geiten dicht bij de mijne liet grazen, en op een dag viel hij me aan,” zegt ze. “Ik was volledig weerloos.”

Vandaag de dag probeert Wato genoeg te verdienen om haar twee kinderen te voeden door telefoonopwaarderingen en kamelenmelk te verkopen langs de weg.

LEZEN  Vredestichter of vredesbreker? Waarom de goede buurreputatie van Kenia onder druk staat

“Als primaire verzorgers en aanbieders worden vrouwen en meisjes in een van de droogste regio’s van Kenia het zwaarst getroffen door klimaatverandering,” zegt Elise Nalbandian van Oxfam. “Vrouwen en meisjes moeten verder lopen voor water en brandstof, en zijn vaak de laatsten die eten.”

Boke Mollu, nu 19, vertelt hoe ze op 15-jarige leeftijd door haar ouders werd uitgehuwelijkt aan een vreemde man. “Natuurlijk gaf ik mijn ouders de schuld, maar ik weet dat ze het niet gedaan zouden hebben als de droogte niet zo erg was geweest. Voor hen was het geen keuze.”

De verhalen van vrouwen zoals Boke en Wato benadrukken de noodzaak voor hulp en aandacht voor de gevolgen van klimaatverandering, vooral voor de meest kwetsbaren in onze samenleving.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *