NASA-astronauten keren na 9 maanden terug naar de aarde: De impact van de ruimte op het lichaam

NASA-astronauten terug op aarde na 9 maanden: Hoe ruimte het lichaam beïnvloedt

Na negen maanden in de ruimte zijn de Amerikaanse astronauten Sunita “Suni” Williams en Barry “Butch” Wilmore teruggekeerd naar de aarde. Deze lange missie heeft mogelijk blijvende gezondheidseffecten op hun lichaam.

De astronauten vertrokken op 5 juni 2024 aan boord van de Boeing Starliner Calypso, met de bedoeling om acht dagen op het Internationaal Ruimtestation (ISS) door te brengen. Door een storing in de thrusters van het ruimtevaartuig moesten ze echter langer blijven, wat resulteerde in een verblijfsduur van 288 dagen. Hierdoor behoren Williams en Wilmore tot de astronauten met de langste verblijfstijd in de ruimte tijdens een enkele missie.

Wie heeft de langste tijd in de ruimte doorgebracht?

De ISS draait op een hoogte van 354 km, terwijl de gemiddelde afstand tot Mars ongeveer 225 miljoen kilometer bedraagt. Astronaut Frank Rubio heeft het record voor de langste NASA-missie, met meer dan een jaar op het ISS. Het wereldrecord voor een enkele ruimtevlucht is in handen van de Rus Valeri Polyakov, die 437 dagen aan boord van het Mir-ruimtestation doorbracht.

Wanneer keerde de SpaceX Crew-9 missie terug naar de aarde?

Het SpaceX Dragon ruimtevaartuig dat Williams en Wilmore terug naar de aarde bracht, landde rond 17:57 lokale tijd (21:57 GMT) voor de kust van Florida, nadat het om 05:05 GMT van het ISS was losgekoppeld. Naast Wilmore en Williams was ook de Russische Roscosmos-astronaut Aleksandr Gorbunov aan boord. NASA verzorgde live verslaggeving van de splashdown.

Hoe beïnvloedt leven in de ruimte het lichaam?

Langdurig verblijf in microzwaartekracht heeft grote gevolgen voor het lichaam. Spieren krimpen, botten verzwakken en lichaamsvochten verschuiven. Astronauten verliezen snel spiermassa omdat ze hun benen niet gebruiken om hun gewicht te ondersteunen. Botten worden broos en ze verliezen 1 procent van hun botmassa per maand, wat gelijkstaat aan een jaar van veroudering op aarde.

Straling is een ander groot probleem. Hoewel de ISS wordt beschermd door de magnetosfeer van de aarde, krijgen astronauten op missies van zes maanden of langer meer dan tien keer de natuurlijke straling die op aarde voorkomt. Langdurige blootstelling aan deze straling wordt in verband gebracht met een hoger risico op kanker en mogelijke cognitieve achteruitgang.

Effecten op het lichaam tijdens een ruimtevlucht:

• Lichaamsvocht en massa: Astronauten verliezen ongeveer 20 procent van hun lichaamsvocht en ongeveer 5 procent van hun lichaamsmassa in de ruimte.
• Spieren: Microzwaartekracht veroorzaakt spieratrofie, maar dagelijkse oefeningen en supplementen kunnen spierverlies verminderen.
• Huid: De huid wordt dunner, scheurt gemakkelijker en geneest langzamer in de ruimte.
• Ogen: Microzwaartekracht verstoort het gezichtsvermogen, terwijl straling het risico op staar verhoogt.
• DNA: De meeste genen resetten na terugkeer naar de aarde, maar ongeveer 7 procent blijft verstoord.
• Psycho-somatiek en cognitie: Straling kan hersenschade en de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer veroorzaken. Ruimte beïnvloedt de oriëntatie, wat leidt tot wagenziekte.
• Cardiovasculair systeem: De bloedcirculatie vertraagt en de productie van rode bloedcellen neemt af. Hartaritmie komt vaak voor.
• Immuunsysteem: Het immuunsysteem verzwakt. Blootstelling aan straling tijdens zes maanden in de ruimte is gelijk aan tien keer de jaarlijkse blootstelling op aarde.
• Botten: Skeletdeformatie en botverlies zijn waarschijnlijk, met 1 procent van de botmassa die elke maand verloren gaat. Astronauten worden langer omdat hun wervelkolom zich uitstrekt terwijl ze in een baan rond de aarde zijn.

Hoe herstelt het lichaam op aarde?

Terugkeer naar de aarde herstelt niet onmiddellijk de maandenlange druk op de lichamen van astronauten. Terwijl hun lichaam zich weer aanpast aan de zwaartekracht, ervaren ze balansproblemen, duizeligheid en een verzwakte cardiovasculaire functie. Zelfs maanden na de landing is niet alles hersteld, en ze lopen langdurige gezondheidsrisico’s, waaronder kanker, zenuwschade en degeneratieve ziekten.

Herstelvoortgang:

• Aankomst op aarde: De wervelkolom keert terug naar de normale grootte. Winderigheid is geen probleem meer, en de bloeddruk normaliseert.
• Een week later: Bewegingsziekte, desoriëntatie en balansproblemen verdwijnen. Slaap normaliseert.
• Twee weken later: Het immuunsysteem herstelt en verloren lichaamsvochten worden weer aangevuld. De productie van rode bloedcellen keert terug naar normaal.
• Een maand later: Spierherstel is bijna compleet en bijna op voorafgaande niveaus.
• Drie maanden later: Huidherstel is voltooid. Lichaamsmassa keert terug naar aards niveau, en problemen met het gezichtsvermogen bestaan niet meer.
• Zes maanden later: Het risico op botbreuken blijft bestaan, evenals een verhoogd risico op kanker. Drieënnegentig procent van de genen keert terug naar normaal, maar 7 procent blijft verstoord.