Afrikaanse leiders moeten de wapenverdeling van verkrachting in het conflict in Soedan aanpakken

Opinie: Afrikaanse Unie

De leiders van Afrika moeten de wapens van verkrachting in het conflict in Soedan aanpakken. De vrouwen en meisjes van Soedan hebben afschuwelijke seksuele geweldplegingen doorstaan tijdens deze oorlog. Ze verdienen steun en bescherming.

Vandaag komen de Afrikaanse staatshoofden bijeen aan de rand van de top van de Afrikaanse Unie in Addis Ababa om het verwoestende conflict in Soedan te bespreken en strategieën te ontwikkelen om het land op een pad naar vrede en stabiliteit te brengen. Het is geen verrassing dat Soedan bovenaan de agenda van het continent staat. Bijna twee jaar in de oorlog, met tienduizenden doden en miljoenen ontheemden, is het land nu het toneel van een van de grootste humanitaire crises ter wereld.

In het middelpunt van deze steeds groter wordende crisis staan de vrouwen en meisjes van Soedan, die een veelzijdige bedreiging ondervinden door de wijdverspreide wapens van verkrachting in het conflict. Ik ben net teruggekeerd uit Renk, een stad in het buurland Zuid-Soedan, waar meer dan een miljoen mensen die de oorlog zijn ontvlucht, waaronder vrouwen en meisjes die de ergste denkbare gewelddaden hebben overleefd, toevlucht hebben gezocht.

In de smalle paden tussen de geïmproviseerde tenten die ze nu “thuis” noemen, sprak ik met velen van hen en luisterde naar hun verhalen van pijn, verlies en verbrijzelde dromen.

Afrah*, een vijftienjarig meisje wiens jeugdige ogen een diepere pijn dragen dan haar jaren, vertelde moedig over een donkere nacht in september die haar leven voorgoed veranderde. Ze zei dat ze alleen was met haar drie broers en zussen – van zeven, vier en twee jaar – in hun huis in Khartoem. De oorlog kwam steeds dichterbij en haar moeder was vertrokken om geld te regelen voor de ontsnapping van het gezin naar het zuiden.

Ze hoorden eerst schoten in de verte en zagen toen gewapende mannen in nabijgelegen huizen binnenbreken, hun buren slaan en neerschieten. Uiteindelijk doorbraken twee mannen de voordeur, doorzochten het huis en realiseerden zich dat Afrah alleen was met haar broers en zussen. Ze richtten een wapen op haar en bevalen haar broers weg te gaan, met de dreiging hen allemaal te doden als ze niet luisterde.

Bijna twee uur lang namen ze om de beurt de tijd om haar te verkrachten. Ze zei dat ze zo stil mogelijk probeerde te blijven, bang dat als ze te veel geluid maakte, ze haar broers zouden kwetsen. De soldaten gingen uiteindelijk weg. Afrah maakte zichzelf schoon, controleerde haar broers en zussen en bleef wachten op de terugkeer van haar moeder. Toen haar moeder een paar uur later terugkwam en zag wat de soldaten met hun buren hadden gedaan, werd ze overweldigd door verdriet. Afrah besloot haar niet te vertellen wat ze had meegemaakt om haar te beschermen tegen verdere lijden.

Afrah is slechts een van de duizenden vrouwen en meisjes in Soedan die seksuele geweldpleging hebben ervaren door de hand van strijders. Inderdaad, verkrachting is een algemeen oorlogswapen in Soedan geworden. De daders worden zelden verantwoordelijk gehouden, terwijl overlevenden hun leven vaak voortzetten in vervallen vluchtelingenkampen, met diepe fysieke en psychologische littekens en zonder betekenisvolle steun.

De oorlog in Soedan heeft meer dan 11 miljoen mensen ontheemd, waaronder 5,8 miljoen vrouwen en meisjes. Velen van hen zijn tijdens de oorlog onderworpen aan seksueel geweld, en ze blijven ernstige uitdagingen ondervinden op de plaatsen waar ze onderdak hebben gevonden. Zelfs degenen die het naar buurlanden zoals Zuid-Soedan en Tsjaad hebben gemaakt, zijn niet veilig of goed verzorgd. Ze hebben weinig geld of middelen en hebben geen toegang tot adequate gezondheidszorg. Er is zelden iemand in de buurt om hen te helpen hun trauma te verwerken en te overwinnen.

In de meeste gevallen is de enige steun die deze vrouwen ontvangen de paar veilige ruimtes die door NGO’s zijn gecreëerd, waar ze hun ervaringen met elkaar kunnen delen en basis medische zorg kunnen ontvangen.

Vrouwen en meisjes zoals Afrah, die de ergste verschrikkingen van de oorlog in Soedan hebben doorstaan, verdienen bescherming en veiligheid. De leiders die vandaag in Addis Ababa bijeenkomen, moeten hen centraal stellen in hun discussies en onmiddellijk actie ondernemen om voor hun langdurige zorg en welzijn te zorgen. Zorg voor overlevenden is een cruciale stap in het definitief beëindigen van dit conflict – alleen wanneer vrouwen en meisjes zoals Afrah veilig zijn en goed worden verzorgd, kan Soedan beginnen te genezen.

Vandaag moeten de leiders van Afrika verder gaan dan lege woorden en concrete actie ondernemen om de vrouwen en meisjes van Soedan te beschermen. Ze moeten alle partijen in het conflict onder druk zetten om het internationaal recht te respecteren en veilige, onbeperkte humanitaire toegang te garanderen voor alle overlevenden van seksueel geweld. Degenen in machtsposities hebben de vreselijke wapens van verkrachting in dit conflict te lang genegeerd. Dit is het moment om te handelen. Afrah en duizenden anderen zoals zij hebben dringend hulp nodig. We mogen hun lijden niet negeren.

* Naam is gewijzigd ter bescherming van de vertrouwelijkheid.