De Britse Labour-regering heeft de weg vrijgemaakt voor de opkomst van Reform

Leiderschap van Reform UK – Nigel Farage, de leider van de populistische, rechtse Reform UK-partij, sprak tijdens een conferentie in Chester op 11 januari 2025. De partij heeft voor het eerst de top bereikt in een peiling over stemintentie, wat schokgolven door de Britse politieke establishment heeft gestuurd.

Een peiling van YouGov op 3 februari toonde aan dat als er nu verkiezingen zouden worden gehouden in het Verenigd Koninkrijk, 25 procent voor Reform UK zou stemmen, 24 procent voor de huidige regerende Labour-partij en 21 procent voor de Conservatieven. Veertien procent zou stemmen voor de Liberal Democrats en 9 procent voor de Groenen, aldus de peiling.

Reform UK, opgericht in 2021 als een herlancering van de Brexit-partij, richt zich op immigratie, huisvesting en het bestrijden van wat in hun partijmanifest wordt aangeduid als “woke-ideologie”. In de algemene verkiezingen van juli 2024 verkreeg Reform UK, onder leiding van Nigel Farage, 4,1 miljoen stemmen, wat als een triomf werd gezien gezien de jonge leeftijd van de partij.

De Britse campagnegroep tegen de extreme rechterzijde, Hope Not Hate, publiceerde onlangs een peiling onder 17.000 mensen en ontdekte dat Reform UK tot 169 zetels in het parlement zou kunnen winnen van de 650, en zich ontwikkelt tot “een belangrijke politieke kracht in Groot-Brittannië”.

Nigel Farage’s Reform UK probeert zich voor te stellen als een frisse alternatieve partij door in te spelen op de desillusie om hun eigen extreme agenda te bevorderen. Als ze daarin slagen, zullen ze de Britse politiek verder naar verdeeldheid, vijandigheid en wantrouwen trekken, aldus de groep op X afgelopen maandag.

Ondertussen heeft de Guardian gemeld dat sommige Labour-leden een drukgroep hebben opgericht in gebieden waar Reform UK als tweede eindigde in de algemene verkiezingen om hun basis te versterken. Een anonieme MP vertelde het nieuwsmedium: “Een van onze belangrijkste boodschappen aan de leiding is dat we meer moeten doen aan illegale migratie, vooral.”

Professor Aurelien Mondon merkte op dat het ontbreken van een gepaste reactie van mainstream actoren op deze onlusten de extreme minderheid heeft versterkt. Dit komt voort uit het bagatelliseren van tegenprotesten, hoewel deze aantonen dat anti-fascistische sentimenten veel populairder zijn dan hun tegenhangers. Het is opmerkelijk dat deze delen van de bevolking, die ofwel aan de scherpe kant van het extreem-rechts beleid staan of dit publiekelijk en resoluut tegenwerken, bewust door de Labour-regering zijn genegeerd.

Dit is een symptoom van een breder falen van instellingen om de opkomst van wat Mondon en zijn collega “reactionaire tech-oligarchie” hebben genoemd, tegen te gaan. Nooit zou zoveel macht en rijkdom aan zo weinigen moeten worden gegeven, terwijl het altijd duidelijk was dat hun toewijding aan de democratie op zijn best dun was.

Het is triest dat dit in andere contexten is gebeurd en waarschijnlijk hier ook zal gebeuren. Het zien van de opkomst van Reform in de peilingen, evenals mainstream politici en media die hun discours herhalen alsof dit op legitieme zorgen is gebaseerd, zal enorme druk uitoefenen op gemeenschappen die aan de scherpe kant van dit beleid staan.

Alleen als mainstream actoren deze weg blijven volgen en weigeren de opkomst van Reform tegen te gaan door de vele crises waarmee dit land en de planeet worden geconfronteerd aan te pakken via radicale hervormingen, zal de situatie verslechteren.