50 Jaar Sinds de Libanese Burgeroorlog: De Visie van een Fotograf op de Conflict
De Libanese Burgeroorlog begon 50 jaar geleden. Dit is hoe een fotograaf het zag
De prijswinnende fotojournalist Claude Salhani documenteerde de oorlog in zijn land gedurende negen jaar, tot hij zich gedwongen voelde om zich terug te trekken.
Op deze dag in 1975 was Claude Salhani een 23-jarige Libanese fotojournalist die werkte voor de krant Annahar. Hij droomde ervan om naar Vietnam te gaan en de krachtige oorlogsbeelden te maken die hij had gezien en bewonderd. Maar hij hoefde zijn land niet te verlaten om oorlog te verslaan.
Op 13 april 1975 viel de Phalangistische militie een bus aan in de buurt Ain el-Remmaneh in Beiroet, wat leidde tot een burgeroorlog die 15 jaar zou duren. De bus vervoerde Palestijnen en Libanezen die terugkwamen van een politieke bijeenkomst van het Populaire Front voor de Bevrijding van Palestina – Algemene Commandement (PFLP-GC).
De Phalangisten reageerden op een moordaanval op hun leider, Pierre Gemayel, buiten een kerk. Gemayel bleef ongedeerd, maar anderen werden gedood, waaronder zijn lijfwacht en een Phalangist wiens kind die dag werd gedoopt.
De aanloop naar de Libanese Burgeroorlog kende ook andere incidenten, maar Salhani merkte dat er na die dag iets anders was. Gedurende de volgende negen jaar zou hij de brute realiteit van de oorlog vastleggen – de christelijke en pro-Palestijnse milities, de oorlogsheren die hen aanstuurden en, het belangrijkste, hun slachtoffers.
Salhani werd bedreigd door rechtse christelijke milities, ontvoerd door een Palestijnse factie en raakte gewond door Israëlische beschietingen die zijn enkel braken en een auto-ongeluk dat zijn twee voortanden deed hangen aan hun wortels.
Hij versloeg de oorlog voor Annahar, het Franse fotoagentschap Sygma en de nieuwsagentschappen United Press International en Reuters. Zijn beelden verschenen op de covers van tijdschriften zoals Time en Newsweek.
In 1983 werd hij genomineerd voor een Pulitzer Prize voor een foto van een jonge man in Amerikaanse militaire uniform, die een traan wegveegde na een zelfmoordaanslag waarbij meer dan 240 Amerikaanse militairen omkwamen.
Hij verliet Beiroet in 1984, gekwetst door wat zijn thuis was geworden. Hij beloofde nooit terug te keren, maar kwam in 2000 voor een bezoek terug en keerde daarna sporadisch terug tot aan zijn overlijden.
Salhani overleed in 2022 in Parijs op 70-jarige leeftijd. Tot aan zijn laatste dagen sprak hij over het terugkeren naar Libanon.
De beelden van de strijd in Beiroet, de onrust en de gevolgen van de oorlog blijven een blijvende herinnering aan een turbulente periode in de geschiedenis van Libanon.
