VN Kan deze Zomer Beslissende Stappen naar Vrede in het Midden-Oosten Zetten

OPINIE

De VN kan het conflict in het Midden-Oosten beëindigen door Palestina als lid te verwelkomen. De VN-conferentie over Palestina in juni 2025 kan het langverwachte keerpunt voor de regio zijn. Op de 80e verjaardag van de VN in 2025 kan deze gelegenheid de weg vrijmaken voor een blijvende oplossing van het conflict in het Midden-Oosten door de staat Palestina als 194e VN-lidstaat te verwelkomen. De aankomende VN-conferentie over Palestina, die in juni 2025 plaatsvindt, kan een beslissend, onomkeerbaar pad naar vrede in het Midden-Oosten zijn. De Amerikaanse regering zou de wereldwijde belangen ten goede komen door de tweestatenoplossing en een alomvattende vredesovereenkomst voor het Midden-Oosten te steunen tijdens de bijeenkomst in New York in juni.

Temidden van de schokkende brutaliteit van Israël in Gaza, Libanon en Syrië, is er echter een klein sprankje hoop ontstaan. Bijna de hele wereld is samengekomen rond de tweestatenoplossing als de sleutel tot regionale vrede. Hierdoor is een alomvattende overeenkomst nu binnen handbereik.

Recentelijk heeft de Algemene Vergadering van de VN een potentieel transformerende resolutie aangenomen met een overweldigende meerderheid. Deze resolutie eist een einde aan de illegale bezetting van Israël sinds 1967 en bevestigt de onverzettelijke steun voor de tweestatenoplossing. Het belangrijkste is dat de resolutie een routekaart heeft opgesteld voor de oprichting van een Palestijnse staat tijdens de Hoge Internationale Conferentie, die in juni 2025 in de Verenigde Naties zal plaatsvinden.

Overweeg hoe lang de Palestijnen en de wereld op dit moment hebben gewacht. In 1947 nam de VN voor het eerst de verantwoordelijkheid op zich om de Palestijnse kwestie aan te pakken. Met Resolutie 181 werd voorgesteld om Mandaat Palestina op te delen in twee onafhankelijke staten – een Joodse en een Arabische. De voorgestelde verdeling was echter noch rechtvaardig, noch werd deze door de betrokken partijen aanvaard. Het alloceren van 44 procent van het land aan de Palestijnen, terwijl zij 67 procent van de bevolking uitmaakten, was oneerlijk. Maar voordat het plan kon worden herzien en vreedzaam opgelost, begonnen zionistische terreurgroepen meer dan 700.000 Palestijnen uit hun huizen te verdrijven, de zogenaamde Nakba of catastrofe van het Palestijnse volk.

LEZEN Amerikaanse gezant bezoekt Damascus en verklaart dat conflict tussen Syrië en Israël 'oplosbaar' is

Nadat Israël zijn eenzijdige onafhankelijkheid had uitgeroepen en de Arabische buren in de oorlog had verslagen, probeerde een hoge VN-mediator, graaf Folke Bernadotte, de tweestatenoplossing nieuw leven in te blazen. Bernadotte werd echter vermoord door Lehi, een zionistische paramilitaire organisatie. Israël ondertekende het Protocol van Lausanne in 1949, waarmee de tweestatenoplossing onder VN-toezicht werd hersteld, maar negeerde het vervolgens op flagrante wijze. Wat volgde, was Israëls 75-jarige zoektocht om de Palestijnen hun rechten op een thuisland te ontzeggen.

Decennialang heeft de Amerikaanse regering, onder invloed van de Israël-lobby, een schijnonderhandelingsproces geleid. Deze inspanningen omvatten zogenaamd directe bilaterale gesprekken tussen een bezettende macht en een bezet volk, inherent ongelijke partijen, waarin Israëls doel altijd was om een werkelijk soevereine Palestijnse staat te verwerpen. Ten beste bood Israël “Bantustans” aan, dat wil zeggen kleine machteloze enclaves van Palestijnen die onder Israëls controle leefden. Het door de VS gedomineerde proces gaat door sinds het midden van de jaren ’70, inclusief de Camp David-overeenkomsten van 1978, de Madrid-conferentie van 1991, de Oslo-akkoorden van 1993-1995, de Camp David-top van 2000, de Routekaart voor Vrede van het Kwartet in 2003 en de Annapolis-conferentie van 2007. In dit hall-of-mirrors-proces hebben de Israëli’s continu de oprichting van een Palestijnse staat geblokkeerd, terwijl de Amerikaanse “mediators” de Palestijnen voortdurend de schuld gaven van hun onbuigzaamheid.

De Trump-administratie zou ervoor kunnen kiezen om het spel te veranderen tijdens de aankomende VN-conferentie – in het belang van Amerika, van Israëls lange-termijnbelang en veiligheid, en in het belang van de vrede in het Midden-Oosten en de wereld. De VS zijn immers de enige overgebleven veto tegen een Palestijnse staat. Israël heeft geen veto over een Palestijnse staat of over vrede. Alleen de VS hebben dat veto.

LEZEN VN-gezant over Sednaya-gevangenis: 'Nooit meer'

Ja, premier Netanyahu heeft andere ideeën dan vrede. Hij en zijn coalitie hebben één doel: het ontzeggen van een staat Palestina door de territoriale veroveringen van Israël uit te breiden, waarbij niet alleen het bezette Palestina, maar ook delen van Libanon en een groeiend deel van Syrië worden inbegrepen.

Er is een nieuw buitenlands beleid van de VS nodig in het Midden-Oosten – een beleid dat vrede bevordert in plaats van eindeloze oorlog. Zoals opgedragen door het Internationaal Gerechtshof, en zoals aangetoond door de Algemene Vergadering, G20, BRICS, en de Liga van Arabische Staten, is de overweldigende meerderheid van de wereld voor de tweestatenoplossing.

De VN-conferentie over Palestina is daarom een belangrijke en vitale kans, een kans die een alomvattende vrede voor het Midden-Oosten kan ontsluiten, inclusief zeven onderling verbonden maatregelen:

Een onmiddellijk door de VN voorgeschreven staakt-het-vuren aan alle fronten van het conflict, inclusief Israël, Palestina, Libanon, Syrië, Jemen, Irak en Iran, en de onmiddellijke vrijlating van gijzelaars en krijgsgevangenen in alle entiteiten.
De toelating van een soevereine staat Palestina als 194e VN-lidstaat op de grenzen van 4 juni 1967, met als hoofdstad Oost-Jeruzalem; de terugtrekking van de Israëlische strijdkrachten uit de in 1967 bezette gebieden, met de gelijktijdige invoering van VN-mandaat internationale troepen en veiligheidsgaranties ter bescherming van alle bevolkingen.
De bescherming van de territoriale integriteit en stabiliteit van Libanon en Syrië, en de volledige demilitarisatie van alle niet-statelijke krachten, en de terugtrekking van alle buitenlandse legers uit de respectieve landen.
De aanneming van een bijgewerkte Gezamenlijke Alomvattende Actieplan (JCPOA) met Iran, en het beëindigen van alle economische en andere sancties tegen Iran.
De beëindiging, inclusief het stopzetten van financiering en ontwapening van vijandige niet-statelijke entiteiten, van alle claims of staten van vijandigheid, en het respecteren en erkennen van de soevereiniteit, territoriale integriteit en politieke onafhankelijkheid van elke staat in het gebied, (zonder de mogelijkheid van latere territoriale aanpassingen, veiligheidsregelingen en coöperatieve vormen van bestuur die door de soevereine partijen zijn overeengekomen, uit te sluiten).
De oprichting van regionale vrede en normalisatie van diplomatieke betrekkingen door alle Arabische en Islamitische staten met Israël.
De oprichting van een Duurzaam Ontwikkelingsfonds voor de Oostelijke Middellandse Zee en het Midden-Oosten ter ondersteuning van de wederopbouw, economische heropbouw en duurzame ontwikkeling van de regio.

LEZEN Trump-administratie neemt controle over persgroep van het Witte Huis

Na veel te vele decennia van geweld en oorlog is de kans op vrede hier en nu. De inspanning van de VN voor een alomvattende vrede is onze beste hoop en kans in tientallen jaren.